Anna Juszczyk-Nadzieja

Tytuł: Nadzieja

Autorka: Anna Juszczyk

Liczba stron: 160

Czas czytania: 1 dzień

Wydawnictwo: Warszawska Firma Wydawnicza

Ocena: -5/6

Oficjalny opis książki:

Jakie problemy może mieć gimnazjalistka? O czym poważnym może marzyć, co złego może ją spotkać? Przecież to jeszcze dziecko… A jednak ludziom w każdym wieku zdarzają się sytuacje, w których muszą się wykazać hartem ducha, cierpliwością i pokorą. Taką próbę charakteru musi przejść Vivianna, bohaterka Nadziei. Powrót do normalności po operacji i rehabilitacji nie będzie taki łatwy – walka o zdrowie będzie się przeplatać z typowymi problemami nastolatki. Autorka doskonale wie, o czym pisze, ponieważ sama ma tę walkę dopiero co za sobą.

"Nadzieja" to powieść, która pomoże młodym czytelnikom odzyskać wiarę w siebie i w przyszłość, mimo że nie zawsze jest różowo i wiele pięknych momentów w życiu mija bezpowrotnie.

Moja recenzja książki:

 

„Nadzieja ma skrzydła,przysiada w duszy i śpiewa pieśń bez słów,która nigdy nie ustaje,

a jej najsłodsze dźwięki słychać nawet podczas wichury”.

To oto zdanie amerykańskiej poetki możemy znaleźć na samym wstępie książki. O książce pod tytułem „Nadzieja” autorstwa Anny Juszczyk jeszcze nie czytałam żadnych opinii,a gdy tylko zobaczyłam ją w ofercie wydawnictwa postanowiłam,że muszę się z nią zapoznać.

Fabuła książki jest dość trudna do opowiedzenia,gdyż książka to swoisty pamiętnik głównej bohaterki. Główną bohaterka jest nastolatka o imieniu Vivianna. Dziewczyna cierpi na skrzywienie kręgosłupa. Trafia do szpitala,gdzie zostaje poddana niebezpiecznej operacji po której leczenie trwa kilka miesięcy. Po powrocie do domu Vivianna idzie do liceum. Tam spotyka nowych przyjaciół i próbuje żyć normalnie.

Jakie problemy może mieć gimnazjalistka? Jak poradzi sobie z chorobą? Czy podda się operacji? A może nie zaryzykuje życia? Jak potoczą się jej dalsze losy?

Odpowiedź na te pytania znajdziecie w książce Anny Juszczyk pod tytułem „Nadzieja”.

„Nadzieja była światłem,które świeciło nawet w największej ciemności. Nadzieja-największa z cnót

dodawała siły i wiary w lepsze jutro”.

Książka bardzo mi się spodobała. Do przeczytania tej książki zachęcił mnie opis znajdujący się z tyłu na okładce oraz sama okładka. Dla niektórych może ona być zwyczajna,ale dla mnie wydała się ciekawa i odrobinę intrygująca. Książka jeszcze bardziej mi się spodobała gdy tylko dowiedziałam się,że historia opisana w książce to prawdziwa historia autorki. Nie jest to żadna zmyślona historyjka. To opowieść oparta na faktach autentycznych. Autorka pisze prostym językiem. Nie znajdziemy tu wartkiej akcji. Jest to książka którą mogę przyrównać do pamiętnika. Nie ma tutaj opisów,które by nużyły czytelnika. Książka jest bardzo ciekawa i wciąga czytelnika już od pierwszego rozdziału. Jest to opowieść o dziewczynie która mimo swojego młodego wieku zmaga się z trudnościami życia. Wszystko przyjmuje spokojnie i z pokorą. Stawia ona czoła wszystkim wyzwaniom jakie na nią czekają.

„W życiu cały czas miałam iskrę nadziei,płonęła żywym ogniem,którego nic nie zgasiło,nawet strumień łez.”

Reasumując książkę serdecznie polecam wszystkim osobom,bez względu na wiek. Moim zdaniem książkę powinny przeczytać młode osoby,które są zdrowe,mają prawie wszystko o czym zamarzą a nadal narzekają na swoje życie i chcą więcej. Książka przypadnie do gustu wszystkim bez względu na upodobania literackie. Serdecznie polecam!

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Warszawskiej Firmie Wydawniczej