Tytuł: Pamiętnik narkomanki
Autor: Barbara Rosiek
Ocena:5/6
Oficjalny opis książki:
To prawdziwe
notatki dziewczyny, później kobiety, w których zamkniętych zostało
piętnaście lat życia na krawędzi, we wciąż na nowo podejmowanej walce z
nałogiem. Jej przejmujące, niejednokrotnie bardzo drastyczne świadectwo
rodzi prawdę o piekle, jakim jest uzależnienie. Daty dzienne wyznaczają
tu czas szkoły, pracy i wakacji, ale przede wszystkim czas życia i
śmierci.
Moja recenzja:
"Pamiętnik narkomanki" opowiada o autentycznych przeżyciach jego
autorki, Barbary Rosiek. Uważam, że doskonale opisuje cały mechanizm
uzależnienia i leczenia: od pierwszego wzięcia narkotyku do całkowitego
wyleczenia, chociaż może o całkowitym wyleczeniu mówić nie powinniśmy.
Ukazuje lata kłamstw i przestępstw, bo nie ma chyba rzeczy, której nie
zrobiłby narkoman na głodzie, walki i ponownych upadków. Pobyty w
szpitalach psychiatrycznych, na odtruciu, w więzieniu, i pierwsze kroki
po odzyskaniu wolności kierowane do "chaty" - po narkotyki.
To bardzo przejmująca książka, nie da jej się przeczytać ot, tak. Trzeba nad nią posiedzieć, zastanowić się. Autorka dokładnie opowiada nam każdy dzień swojego życia w nałogu, strachu, niepewności. Książka jest na pewno warta przeczytania. Polecam ją każdemu. Myślę, że jest ona właśnie bardziej dla ludzi, którzy narkotykowemu światu przyglądają się z daleka niż dla prawdziwych narkomanów, bo przecież osoby uzależnione same dokałdnie wiedzą, co przeżywają, a osoby takie jak np. ja mogą dobrze poznać świat narkomanki. Książka podobała mi się ze względu na swoją prawdziwość, realistyczność. Byłam zachwycona, że osoba uzależniona może tak pięknie pisać i dokładnie opowiadać, co się działo w tym czasie, kiedy nie była w całości sobą.
To bardzo przejmująca książka, nie da jej się przeczytać ot, tak. Trzeba nad nią posiedzieć, zastanowić się. Autorka dokładnie opowiada nam każdy dzień swojego życia w nałogu, strachu, niepewności. Książka jest na pewno warta przeczytania. Polecam ją każdemu. Myślę, że jest ona właśnie bardziej dla ludzi, którzy narkotykowemu światu przyglądają się z daleka niż dla prawdziwych narkomanów, bo przecież osoby uzależnione same dokałdnie wiedzą, co przeżywają, a osoby takie jak np. ja mogą dobrze poznać świat narkomanki. Książka podobała mi się ze względu na swoją prawdziwość, realistyczność. Byłam zachwycona, że osoba uzależniona może tak pięknie pisać i dokładnie opowiadać, co się działo w tym czasie, kiedy nie była w całości sobą.
Moje zdanie:
Uważam że ta książkę warto przeczytać nie tylko ze względu na własna ciekawość ale na wzgląd przeżycia tego co przezywała ta dziewczyna.Czytając możemy poczuć to co ona czuła w danym momencie,gdy sięgała po narkotyki,gdy staczała się na sam dół.Polecam gorąco tę książkę wszystkim.
Książka jest mega,Sama ja czytałam i szczerze ówiąc nie raz.Bardzo wzruszająca.
OdpowiedzUsuńGdzieś już czytałam recenzję na temat tej książki i przekonała mnie, jednak jakoś nie mogę się do tej pory zdobyć na jej przeczytanie.
OdpowiedzUsuńKsiążka spoko.Czytałam.Ale bardziej podoba mi się książka my dzieci z dworca zoo.Bardzo dobra książka.
OdpowiedzUsuńCzytałam i stwierdzam iż jest to bardzo fajna książka , zarazem wzruszająca.
OdpowiedzUsuń